පාලම යට 3 වන කොටස – Sinhala Walkatha

තෙවැනි දිග හැරුම

(ගීතා ඉදි ආප්ප රැගෙන එන තෙක් සයිබු නානා කේනතියෙන් පුපුරමින් සිටි .මන් ද වේලාව පෙ.ව. 8.30 ගීතා ඉතාමත් ප්‍රමාදයි. පෙ.ව. 8.35 ට පමණ ගීතා කඩි මුඩියේ සයිබු නානාගේ කඩයට ඉදි ආප්ප ගෙන ඒමට සැරසෙන මොහොතේ සිට අද කතාව දිග හැරෙනවා)

ගීතා (අම්මා) :- කෝ බන් දුලානියෝ මගේ කළු බොඩියයි. කහ පාට යට සායයි.

දුලානි (පොඩී):- බොඩිය බලන්න ලොකු අක්කගේ රෙදි ගොඩේ. මන් හිතුවේ ඒක ලොකු අක්කගේ කියලා අම්මේ.

ගීතා (අම්මා):- අැයි යකෝ උබට මගෙයි ලොක්කිගෙයි බොඩි අදුර ගන්න බැරිද?

දුලානි (පොඩී):- කොහොමද අම්මේ හොයන්නේ අම්මගෙයි අක්කගෙයි තන් එක වගේ ලොකුයි නේ.

ගීතා(අම්මා):- මගෙන් කුණුහරුප අහ ගන්නේ නැතුව අක්කගේ රෙදි ගොඩින් බොඩිය අරන් වරෙන්.

දුලානි ( පොඩී) :- ලොක්කක්කේ අම්මගේ කළු පාට බොඩිය ඔයාගේ රෙදි ගොඩේ ඇති අරන් එන්න කෝ.

සේමිනී (ලොක්කි):- මොකෝ බන් බෙරිහන් දෙන්නේ.

දුලානි (පොඩී):- අක්කේ අම්මගේ කළු පාට බොඩිය දැක්කද?

සේමිනී(ලොක්කි): අම්මේ මේකද? (සේමිනී හැට්ටයේ කර පැත්තට කර බොඩියේ පටිය පෙන්නයි)

ගීතා(අම්මා):- උබ ඒක ඇද ගත්තද? දැන් උබේ බොඩියක් හරි දිපන්.පොඩ්ඩි ගිහින් අර රෙදි කූඩෙන් යට සායක් අරන් වරෙන්.

සේමිනී (ලොක්කි) :- ආ අම්මේ මෙන්න මේ බොඩිය ඇද ගන්න.

(ගීතා ඇද සිටි හැට්ටය ගලවා දමා සේමිනී දුන් බොඩිය ඇද ගනී)

ගීතා (අම්මා) :- ලොක්කි මේක හිරයි බන්.මෙන්න මේ හක් එක දාපන්.

දුලානි (පොඩී):- ආ අම්මේ යට සාය. හික් …….ක්…….මොකෝ අම්මේ අක්කගේ බොඩිය හිරද?

ගීතා(අම්මා):- ඔව් බන්.කෝ ඔය යට සායත් දීපන් ඇද ගන්න අද හොදටම පරක්කු වෙලා තියෙන්නේ. ඉක්මනට දීපන්කෝ නැත්නම් නානා මගේ ඔලුව කයි.

(ගීතා කිසිදු ලැජ්ජාවකින් තොරව තම දැරියන් ඉදිරියේ රෙද්ද ගලවා දමා යට සාය ඇද ගනී.මෙය දකින සේමිනී හා දුලානි පුදුමයෙන් මෙන් ඒ දෙස බලා ගෙන සිටී)

මොකෝ බන් උබලා බයවෙලා වගේ මගේ හුත්ත දිහා බලා ගෙන ඉන්නේ. මේ තොපේ තාත්තා හුකලා උබලා එලියට ආපු තැන.(ගීතා යට සායට උඩින් රෙද්ද කඩි මුඩියේ ඇද ඉක්මනින් නානාගේ කඩයට යයි)

සයිබු නානා:- තෝ දවල්ට කන්නද යකෝ ඉදි ආප්ප ගේන්නේ.

ගීතා(අම්මා):- අනේ සමා වෙන්න මුදලාලි උදේ ලොකු එකීගේ පොඩි එකාට සනීප නැතුව ටවුමේ ඩිස් පැන්සරියට ගියා බෙහෙත් ගන්න ඒකයි ඉදි ආප්ප ටික හදන්න පරක්කු උනේ.

සයිබු නානා :- ඒවා මට වැඩක් නැහැ . උබ ඉදි ආප්ප ටික තියලා පලයන්. අද මට උබට මේවට සල්ලි දෙන්නේ නැහැ.

ගීතා(අම්මා):- අනේ එහෙම කරන්න එපා මුදලාලි. මන් ඒ සල්ලි වලින් තේ කොළ පැකට එකකුයි. හාල් කිලෝ එකකුයි ගන්න ආවේ.

සයිබු නානා :- උබට පිස්සුද බන් ගීතෝ උබ මේ දවල් දහයට ගෙනාපු ඉදි ආප්ප මන් කාට විකුණන්නද?මේවා මටයි මගේ ගෑනිටයි කන්න වෙන්නේ.

ගීතා (අම්මා):- අනේ මුදලාලි.ගේ හරියේ හාල් ඇටයක් නැහැ.ළමයින්ට අඩුම තරමේ කහට උගුරක් හදලා දෙන්න තේ කොළ ටිකක් නැහැ ගෙදර.

සයිබු නානා :- ම් ……………..ම්……. ඒකත් එහෙමද? ඔබට ණයට දීලත් බැහැ නොදිත් බැහැ.

ගීතා(අම්මා):- මුදලාලිට අදත් මන් රෙද්ද ඉස්සුවා නම් මුදලාලි දෙයි නේද?

සයිබු නානා :- හරි හරි කට වහගනින්කෝ….. ආ මෙන්න උබේ බඩු ටික. හැබැයි මට උබ යටට ඇදන් ඉන්න යට සාය ඔනේ ඉබ ඉබ ඉන්න……

ගීතා(අම්මා):- චික්.. මුදලාලි … මන් කොහොමද යට සාය දෙන්නේ මන් ඇදන් ආපු එක නේ අනික මේක ජරාවන් එක්ක. දවස් දෙක තුනක් හෝදන්නේ නැතුව ඇදපු යට සායක්. අනික මගේ රෙද්ද පල්ල වැහෙන්න තියෙන්නේ මේක විතරයිත මුදලාලිට දෙන්නේ කෙහොමද.

සයිබු නානා :- උබට ඒවා වැඩක් නැහැ.උබ මට යට සාය දෙනවද නැද්ද? අනික මන් ආස දවස් දෙක තුන ඇදපු ඒවට තමයි.

ගීතා(අම්මා):- අනේ අනේ මුදලාලිගේ ආසාවල් නම් මහ වල් ආසාවල් තියෙන්නේ. ආ…. ආ…. මෙන්න යට සාය මුදලාලි ඕන මගුලක් කර ගන්න.

සයිබු නානා : – හම්මේ මේකේ පුසුබේ…. දිව්‍ය ලෝකේ ගියා වගේ උබ ඔය බඩු ටික අරන් පලයන් මන් පස්සේ මේක දෙන්නම්.

ගීතා(අම්මා):- හා හා මුදලාලි මන් එහෙනම් යනවා…

(ගීතා නිවසට පැමිණේ)

අම්මේ දාඩිය හන්දියට ගිහින් ආව විතරයි පුදුම දාඩියක් දාන්නේ… ලොක්කියේ මට වතුර එකක් ගෙනෙන්

සේමිනී (ලොක්කි) :- ආ අම්මේ මෙන්න

(මේ අතර ගීතාගේ රෙද්ද අතරින් ගීතාගේ සුදු ගල දකින සේමිනී)

සේමිනී ( ලොක්කි) :- මෙකෝ අම්මේ ඔය ගල් දෙක එලියේ. කෝ ඇදන් ගිය යට සාය.

(ගීතා සේමිනී ඇසූ දෙයට අපහසුවට පත් විය)

ගීතා(අම්මා):- (රහසින්) උබ කාටවත් කියන්න එපා. නානා මගේ යට සාය ඉල්ල ගත්ත නේ බන්.