පාලම යට 8 වන කොටස – Sinhala Walkatha

(සුරේන් අතේ ගසන වේගය වැඩි කරන්නට විය. ඔහුගේ කටේ තිබු උදයන්තිගේ ජංගිය ඉවතට ගෙන එය පයියේ ඔතා ගෙන වේගයෙන් අතේ ගසන්නට විය. අතේ ගැසීමේ වේගවත් වූ බැවින් සුරේනගේ විශාල කලු පයියෙන් උණු උණු කරි දහරාවක් වේගයෙන් චිරිෂ් ගා ජංගියට පිට විය.)

සුරේන් :- අම්මෝ……. ( යනුවෙන් කියමින්. කැරි පිරුණු ජංගිය සබීතාගේ මුහුණට එල්ල කලහ.)

අද එතැන් සිට

(මේ සියල්ල දෙස ඉතාමත් හොදින් හොර රහසේ බලා සිටි උදයන්ති තම පියාගේ මේ කාර්යෙන් ඉතාමත් සතුටට පත් විය. ඇය එදින රාත්‍රී‍ෙය් නින්දට ගියේ උදයේ පොඩි විනෝදයක්ද ලබා ගැනීමේ අටියෙනි,)

( පසුදා උදෑසන.සුරේන්,උදයන්ති, සබීතා පමණක් නිවසේ සිටී. පොඩ්ඩා – නුවන්, චුට්ටා- නිමේෂ් රස්තයාදු ගැසීමට ගොස්ය.)

පොඩී (උදයන්ති):- අම්මේ…….. අ…………………මෙහෙ එන්නකෝ.

සබීතා :- මොකද බන් උදේ පාන්දර බෙරිහන් දෙන්නේ.

(සුරෙන් පිලිකන්නේ බීඩියක් බිබී සිටී. උදයන්ති සහ සබීතා අතර රහස් සාකච්ඡාවක්)

උදයන්ති:- අම්මේ බොඩියයි නැහැනේ. මන් ඊයේ මැහුම් පන්ති ඇදන් ගිහින් ඇවිල්ලා ගලවපු ජංගියයි.

(සුරෙන්ද පිළිකන්නේ සිට ගේ ඇතුලට පැමිණේ )

සුරේන් :- මොකෝ මේ අම්මගෙයි දුවගෙයි උදේ පාන්දර ගෝරනාඩුව

සබීතා :- (රහසින්) ඊයේ රෑ තමුසේ කරපු වැඩේ කෙල්ලට ඉව වැටිලද කොහෙදෝ ? පොඩ්ඩක් ඉන්නව කෝ බලන්න මොකක් ද කියලා .මාත් තමුසෙගේ වලත්ත වැඩ වලට හවුල්නේ.

සුරේන් :- අනේ සබීතෝ පොඩ්ඩක් බලපන්.

සබීතා :- තමුසෙගේ වල් වැඩ වලට මන් තමා බිල්ලට දෙන්නේ නේ.

සුරෙන්:- උබ ඉතින් මගේ ගැනිනේ බන්. අනේ මගේ හොද එකී වගේ බලපන් බන්.

පොඩී (උදයන්ති):- (සබීතාට හොරෙන් ඇසක් ගසමින් බොරු තරහක් මවා ගනිමින්) අම්මේ ඊයේ රෑ කවුද ගෙදරට ආවේ.

සබීතා:- කවුරු එන්නද බන්. උබලගේ මහ එකා දෙගොඩ හරි ජාමේ ආව එච්චරයි. ඇයි මොකෝ බන් වෙලා තියෙන්නේ.

උදයන්ති:- මොකෝ වෙලා තියෙන්නේ නේද? කවුදෝ වලත්තයෙක් මගේ ජංගියේ කැරී දාලා.

සබීතා :- මොනවා පොඩ්ඩියේ. කවුද බන් ඒ අසමජ්ජාති වැඩේ කරපු එකා.

(සබීතා හොරෙන් සුරේන් දිහා බලා කපාඩි හිනාවක් දමයි. මෙය දකින සුරේන් බයකින් සහ ලැජ්ජාවකින් යුතුව අහක බලා ගනී.මේ අතර දිල්හානිද නිවසට පැමිණේ)

දිල්හානී (ලොක්කී):- මොකෝ මේ අම්මලා දුවලගේ සද්දේ පාරට ඇහෙනවා.

සබීතා :- බලපන් බන් ලොක්කයේ මේකිගේ ජංගියට ඊයේ රෑ කවුද කැරි දාල ලු.

දිල්හානී (ලොක්කී):- ඔය ජංගිය මේ කිගේ නෙවෙයි මගේ නේ.කවුද ඒ කරපු පහර බල්ලා මට ඕකව අහුවුනොත් පයියේ කොන කපනවා.

සබීතා :- කලබල වෙන්න එපා බන් සමහර විට රෑ කවුරු හරි අපි නිදා ගත්තම පස්සේ ගෙට රිංගලා කරාද? දන්නේ නැහැනේ.

පොඩී:- කවුරු එන්නද අම්මේ මහ රෑ. දන්න කවුරු හරි තමයි කරන්න ඇත්තේ. මේ අලුකුත්තේරු වැඩේ.

දිල්හානී :- නංගි තමුසේ තමයි මේකට වග කියන්න ඕනේ. තෝ ඕක ඇදන් ගියේ නැත්තන් කවුරුවත් ඕකට කැරි දාන්නේ නැහැනේ.

සුරෙන්:- හරි හරි උබලගේ ඔය කතාව දැන්වත් නවත්තපල්ලා මොකෝ පොඩි උබට හුකලා ගිහින් නෙවෙයි නේ. කවුරු හරි අතේ ගහලා කැරි දාල නේ බන් කවුරු හරි ඔතනින් යන කොට දොර ඇරලා තියෙන වෙලාවක ගෙට එන්න ඇති. ඒ වෙලේ උබේ ජංගියට ආස හිතිලා අතේ ගහලා කැරි දාලා යන්න ඇති.

සබීතා :- ඔව් බන් තාත්තා කියන දේ වෙන්න ඇති වෙන්න ඇත්තේ. අනික ඕක හෝදලා අදින්න ගනිල්ලා. කෝලං කරන්නේ නැතුව

(සුරෙන් නිවසින් පිටව යයි.මේ අතර මව සහ දූවරු දෙදෙනා අතර සාකච්ඡාවක් ඇති විය.)

උදයන්ති (පොඩී): (සිනා සෙමින්) අක්කේ මෙහෙ වරෙන්කෝ බන් කතාව කියන්න.

දිල්හානී (ලොක්කී):- මොකක්ද බන්

උදයන්ති (පොඩී) :- අක්කේ අර ජංගියට කැරි දැම්මේ අපේ තාත්තා බන්.

දිල්හානි (ලොක්කී):- මොනවා බන් ඔය ඇත්තමද බන් උබ කියන්නේ. මේ අපේ තාත්තාද

උදයන්ති (පොඩී):- ඔව් බන් අක්කේ. ඇත්තමයි. උබ ඕන්නම් අම්මගෙන් අහපන්.

දිල්හානී (ලොක්කී):- මොකක්ද අම්මේ මේ පොඩ්ඩි කියන කතාව.

සබීතා :- ඔව් බන් ලොක්කියේ තාත්තා තමයි වැඩේ කලේ. උබලගේ තාත්තා ඊයේ දවල් ආව ගෙදර. ඒ ඇවිල්ලා මට කිව්වා. සබීතෝ මට අපේ කෙල්ලෝ දෙන්නට හුකන්න ඕනේ කියලා.

දිල්හානී (ලොක්කී): (පුදුමයෙන් මෙන්) මොනවා දෙයියනේ.

සබීතා :- මන් කිවුවා තමුසේ කුඩු ගහලද ඕයි ඉන්නේ අපේ කෙල්ලො දෙන්නට තමුසේ හු කන්නේ කොහොමද ඇහුව. හදපු තාත්තා හැටියට. ඊට පස්සේ උබලගේ තාත්තා කියනවා යකෝ මගේ කැරි වලින් හදපු මගේ කෙල්ලෝ දෙන්නට මට මොකෝ හුකන්න බැරි කියලා ඇහුවා. මං කිව්වා එහෙමයි කියලා තමුසෙට එහෙම කෙල්ලෝ දෙන්නට හු කන්න අයිතයක් නැහැ කිව්වා.මෙන්න ඒ පාර මේ යකා මාත් එක්ක මරා ගන්නා. උබලා දෙන්නට හුකන්න දුන්නේ නැත්නම් ඔක්කොම මරනවා කිව්වා.මාත් ඒ පාර බය උනා මොකද හිකුවත් පිට එකෙක් නෙවෙයි නේ බන් උබලගෙම තාත්තා නේ.

දිල්හානී (ලොක්කී):- ඒත් අම්මේ අපි කොහොමද තාත්තට හුකන්න දෙන්නේ. ඒක වැරදි වැඩක් නේද.

සබීතා (අම්මා):- ඒක නම් එහෙම තමා ඒත් ඒක එච්චර හිතන්න එපා ඕක. මන් තාත්තට කිව්වා තමුසේ කෙල්ලෝ දෙන්නට බලෙන් හුකන්නේ නැතුව උන් දෙන්නට වැඩේට කැමති කර ගන්නවා කිව්වා. තාත්තා කියනවා ඒක කරන්න බැහැලු. උබලා එහෙම කැමති වෙන එකක් නැහැ කිව්ව. මට කිව්වා උබල දෙන්නට කොහොම හරි සෙට් කරලා දෙන්න කියලා.මොනවා උනත් මගේ මිනිහනේ බන්. ඒ මිනිහගේ ආසවල් ඉස්ට කරන්නත් එපානේ බන්. තාත්තා කිව්ව එහෙනම් කෙල්ලෝ දෙන්නගේ ජංගි බොඩි ඉබින්න ආසයි කියලා.මන් කිව්ව තමුසෙටත් තියෙන්නේ මාර ආසවල් නේද කෙල්ලෝ දෙන්නගේ ජංගි බොඩි ඉබින්නයි. අනේ තමුසෙ නම් මාර තාත්ත කෙනෙක් තමයි ඕයි. කොහොමද මන් කෙල්ලෝ දෙන්නගේ ජංගි ගන්නේ කොහොම කියලා ඇහුවා මේ යකා කියනවා හොරෙන් අරන් දීපන් කියලා. මාන් ඉතින් මගේ මිනිහට ඒ මිනිහගේ ළමයින්ගේ ජංගි බොඩි හොරෙන් අරන් දෙන්නේ මොකද කියලා හිතලා හවස පොඩ්ඩි මැහුම් පන්ති ගිහින් ආවම පස්සේ මන් ඒකිට විස්තරේ කිව්වා තාත්තා මෙහෙම උබලට හුකන්න ආසවෙන් ඉන්නේ. ඒක නිසා මුලින්ම උබලගේ ජංගි බොඩි ඉබින්න ආසයි කිව්වා හොරෙන් උස්සලා දෙන්න කියලා කිව්වා කියලා.මේකි කියාපී මොකටද අම්මේ හොරෙන් උස්සන්නේ මං දෙන්නම් ඕන වෙලාවක කියලා කිව්වා අනික මේකි කියනවා තාත්තට දෙන්න බැරි නම් වැඩක් න
ැහැනේ කිව්වා. අනික මේකිත් ආසයි තාත්තට කියලා ඇර ගන්න. ඒක නිසා මායි පොඩී වැඩක් කරා මේ කිටත් ආසයි කිව්වා තාත්තා ජංගියටයි බොඩියටයි කරන්නේ මොකද්ද බලන්න. මං කිව්වා මේකිට ජංගියයි බොඩියයි ගලවලා දීලා නිදි වගේ බොරුවට බලන් ඉදපන් කියලා තාත්තගේ කෙරුවාව. තාත්තා ආවා රෑ 9ට විතර හොටම බීලා ආපු ගමන් මගෙන් මේ දෙක ඉල්ලගෙන අතේ ගහලා කැරි දැම්මා. ඔන්න ඕකයි උනේ බන්.

දිල්හානී (ලොක්කී):- අනේ අනේ අපේ තාත්තා තමයි මිනිහා නේද. වල්ම වල් මිනිහෙක් නේද අම්මේ. අම්ම ඔහොම කිව්වම මගේ හුත්තන් තෙත් උනා. එහෙනම් අම්මේ මාත් කැමති තාත්තට හුත්ත අල්ලන්න. හැබැයි මේ වගේ හොර රහසේ වෙන්න උනේ. කොයි වෙසිද ආස නැත්තේ හොද මෝරපු පයියකින් හුකා ගන්න. අනික පිටි මිනිහෙකුගෙනුත් නෙවෙයි තමන්ගේම තාත්තට කියලා හුකා ගන්න නියනවා කියන කොට ඉන්න බැහැ අම්මේ. පොඩියේ එහෙනම් තාන්ට මේ අපේ හුත්තවල් දෙක අම්මේ භාරයි මීට පස්සේ. අපිට ඕන තාත්තා එක පාර හුකනවට වඩා හොරෙන් හොරෙන් අපිට කිට්ටු වෙනවට. අම්මේ මල්ලිලා දෙන්නත් අපි වැඩෙට අල්ල ගමු නේද ඉස්සරහට.

සබීතා (අම්මා):- හා හා. ඒ කොල්ලෝ දෙන්න අල්ල ගන්නවා නෙවේ ඔය වේස වැඩ වලට යකෝ මගේ මිනිහ මට හුකන්න නැති එකේ මගේ කොල්ලො දෙන්නට කියල කවද හරි හුකා ගන්නවා. උන්ගේ ඒ පයියවල් මේ වේස අම්මගේ හුත්තට තමයි දාන්න දෙන්නේ මුලින්ම. මන් කවද හරි හුකාගෙන ඉවර උනාම උන් දෙන්නට කයලා උබලා ඇති තරන් හුකා ගනිල්ලා තාත්තට කියලයි මල්ලිලාට කියලයි.

පොඩී (උදයන්ති):- අම්මේ අපි නම් මහා වේස පවුලක් නේද. පවුලෙම එවුන් එකට හුකා ගන්න පුදුම ආසාවක් නේ අම්මේ අපි ඔක්කෝටම තියෙන්නේ.

සබීතා (අම්මා):- ඔව් බන් පොඩ්ඩියේ මට නම් ඕනේ කවද හරි කොල්ලෝ දෙන්නව නම්ම ගෙන හුකා ගන්න විතරයි.

දිල්හානි (ලොක්කී :- අම්මෝ මට නම් ආසවේ බැහැ ඒ දවස එනකම් තාත්තට හුත්ත දෙන දවස කවදද කියලා. එතකන් ඉතින් ඇගිල්ලේ පිහිට තමා මට අම්මේ ඇගටත් මහන්සි ඊයේ නිදි මරලා.මං ටිකක් නිදා ගන්නවා මෙහෙම්ම.