පාලම යට 10 වන කොටස – Sinhala Walkatha

පෙර මතකයෙන් බිදක්

(ගීතා ඇද සිටි චීත්ත රෙද්ද ගලවා දමා චානකට තම පුතුට ඇයගේ හුත්ත පෙන්නයි. මෙය

දකින චානක පුදුමයෙන් සහ බය වී ආසාවෙන් මවගේ හුත්ත දෙස කෑදර කමින් බලා

සිටී. මන්ද තමා මෙලවට පැමිණි අම්මාගේ රස ගුල කොතරම් ලස්සන ද එය කැලෑවකින් වට වූ ලිදක් වැනි යැයි චානකට සිතුනි. ඔහු කලිසම ගලවා දමා අතේ ගසන්නට විය. එක් වරම එලියෙන් අමිත් :- ගීතෝ ගීතෝ යැයි කෑ ගසමින් පැමිණෙන්නට විය.ගීතා ගලවා සිටි රෙද්ද ඇද ගනිමින්)

ගීතා :- චුට්ටෝ ඉක්මනට ඔය කලිසම ඇද ගනින් අන්න තාත්තා එනවා.

(චානක කලිසම ඉක්මනින් ඇද අහිංසකයෙකු ලෙස කුස්සියට වී සිටී.අමිත් ගෙට ගොඩ විය)

අද එතැන් සිට.

අමිත් :- ගීතෝ මොකක්ද බන් උනේ. මන් මේ ලෙල්ලමේ ඉදන් ඉක්මණින් ආවේ මොකෝ උනේ බලන්න.

ගීතා :- නැහැ මේ චුට්ටාගේ පොඩි හිතුවක්කාර වැඩක් දැන් ඒක හරි තමුසේ ගිහින් ලෙල්ලමේ මාළු ටික බලා ගන්නව කෝ.

අමිත්:- ගීතෝ කියපන් බන් හංග හංග ඉන්න නැතුව.

ගීතා:- නැහැ ඕයි මේකයි උනේ. මේකා උදේ කොල්ලෝ ටිකත් එක්ක චිත්තර පටියක් බලන්න යන්න මගෙන් සල්ලි වගයක් ඉල්ලුවා මන් කිව්වා ඈ බොල හුත්තිගේ පුතෝ තෝ ඉල්ලන ඉල්ලන වෙලාවට දෙන්න මන් සල්ලි ගස් වලින් කඩනවද ? කියලා . ඊට පස්සේ මූ කියාපි අම්මට මට තමයි දෙන්න බැරි චූටි අක්කට කියපු ගමන් සල්ලි දෙනවා ඔන්න ඔහොම මූ අරියාදු කියාගෙන ආවා. මූ කට ගහගෙන ආව නිසා මන් කමුලට ගැහුවා මෙන්න මේකා අඩා ගෙන ගගට පනින්න යනවා කියලා ගියා බන්.

අමිත්:- ඇත්තද චුට්ටෝ අම්මා කියන්නේ. (චානක හිස වනමින් ඔව් යැයි පවසයි)

ගිතා :- ඊට පස්සේ මන් මුව කොහොම හරි අල්ලගෙන ගෙට ගෙනල්ලා මේ ලගින් තියා ගෙන කරුණු කාරණා කියලා දෙන ගමන් හිටියේ.

අමිත්:- චුට්ටෝ මොකෝ බන් උබට වෙලා තියෙන්නේ. අම්මා ගැහුවා කියලා ඔය වගේ මුරණ්ඩු වැඩ කරලා හරියනවද?

චුට්ටා (චානක) :- ආයේ කරන්නේ නැහැ තාත්තේ.

අමිත්:- හ්මී එහෙනම් අම්මා එක්ක ඉදපන් කෝ මන් යනවා ලෙල්ලමට ආයෙත් චානක (චුට්ටා) :- හරි තාන්නේ.

අමිත්:- ගීනෝ කොල්ලව බලා ගනින් හොදට.

ගීතා :- හරි හරි තමුසේ යනවකෝ.

(අමිත් නිවසින් පිටව යයි. කාංචනා මෙන්ඩ්ස් – මද්දුමී කල බලයෙන් නිවසට පැමිණේ.)

කාංචනා(මද්දුමී):- අම්මේ……අම්මේ.

ගීතා :- (චානකට රහසින් අද උබට අම්මට හුකන්න වෙන්නේ නැහැ අන්න මද්දු අක්කත් එනවා) මොකෝ මද්දුමියේ කලබලෙන්.

කාංචනා(මද්දුමී):- දවල් මොකක්ද අම්මේ මේ චුට්ටා කර ගන්න ගියේ. ගීතා :- මෙන්න මේකා ගගට පනින්න ගියා නේ බන්. උබට කවුද කිව්වේ?

කාංචනා(මද්දුමී):- මට දවල් ලයිසා නැන්දා හම්බ උනා. ලයිසා නැන්දා විස්තරේ කිව්වේ.

ගීතා :- ඒකි මොනවද කිව්වේ.

කාංචනා(මද්දුමී):- මූ සල්ලි වගයක් ඉල්ලලා අම්ම එක්ක රණ්ඩු කරලා ඒ වෙලාවේ අම්මා කමුලට ගහපු නිසා ගගට පනින්න ගහින් බේර ගත්තා කිව්වා.

ගීතා (අම්මා):- ආ ඒ හෙමද. ඒත් මූ ගගට පනින්න ගිය එක ඇත්ත හැබැයි මූ සල්ලි ඉල්ලපු නිසා නෙවෙයි ගගට පනින්න ගියේ වෙන දේකට.

කාංචනා(මද්දුමී):- ඒ මොකක්ද අම්මේ ඒ.

ගීතා :- මෙහෙ වරෙන්කෝ කුස්සියට කියන්න.චුට්ටත් ඉන්නවා .චුට්ටෝටෝ උබ පොඩ්ඩක් ඉස්සර හට පලයන්.

( මද්දුමී – කාංචනා මෙන්ඩ්ස් හා මව ගීතා අතර සාකච්ඡාවක්)

මේකයි බන් උනේ මන් දවල් දොට්ට ගිහින් ගෙට එනකොට චුට්ටා සාලේ ඉදන් කලිසමත් ගලවන් අතේ ගහනවා.

කාංචනා(මද්දුමී):- මොනවා අම්මේ.

ගීතා :- ඔව් බන් ඒ විතරක් මදෑ මූ මගේ කළු පාට බොඩිය පයියේ ඔතාගෙන අතේ ගහන්නේ.මාව දැක්ක පාර කැරි ටික බොඩියේ කප් එකේ.

කාංචනා(මද්දුමී):- දෙයියනේ.

ගීතා :- මන් ඒකට මුලින්ම මූට බැන්නා. ගැහුවා.පස්සේ මටත් දුක හිතුනා බන් මන් ඊට පස්සේ මුවත් එක්ක ගිහින් ගියා කුස්සියට උයන්න කියලා . මන මූට කිව්වා උබ පොල් ගාලා දීපන් මොකද අද අක්කලත් එන්න රෑ වෙනවා මන් එලවලු කපන්නම් කියලා මන් බිම වාඩි වෙලා හිටියේ. මූ හිටගෙන පෙල් ගාන ගමන් මුගේ වලත්ත කම කියන්නේ මගේ හැට්ටේ අස්සෙන් මගේ තන් දෙක බලාගෙන හිටියනේ මන් යට සායක් ඇදන් හිටයෙන් නැහැ බන්. එක පාරට මාත් අමතක වෙලා කකුලක් නවා ගත්තනේ. මගේ මුලු ගලම එලියේ.

කාංචනා(මද්දුමී):- මට පේන්නේ අම්මත් මූව අව්වසලා වගේ.

ගීතා :- එහෙම්මත් නෙවෙයි බන් මගේ එකම කොල්ලනේ බන් අනික ඕකා පොඩි කාලේ ඉදන්ම මගේ තන් දෙකට හරිම පෙරේතයි.

කාංචනා(මද්දුමී):- ඔව් ඔව් අම්මේ අපිට මතකයි . මූ අම්මගේ තන් දෙකේ එල්ලිලාමනේ. පුදුම කිරි බිවිල්ලක්නේ ඉස්සර ඕකා බිව්වේ.පොඩිට වඩා මූ කිරි බිව්වා

අම්මගේ තන් දෙකත් ලොකු වුනේ ඒක නේද?

ඉතින් අම්මේ ඊට පස්සේ මොකද වුනේ.