සදුනි 02 – Sinhala Wal Katha

මට ගෙදර ගිය වෙලේ ඉදන් මතක් වෙන්නෙ අද උන මම හිතුවෙ වත් නැති සිදුවීම ගැන.මන් බාත් රූම් එකට ගිහින් පෑන්ටිය ගලෝලා ගත්තා හෝදන්න.ඒක කැරිත් එක්ක පුකට ඇලිලා.මන් ටිකක් අරන් සුවද බැලුවා.මට ඒ සුවද ටිකක් පුරුදුයි වගෙත් දැනුනා.ඒත් මට හිතා ගන්න බැරි උනා ඒ කොහොමද කියලා.මන් ටිකක් කැරි ටික උඩින් දිව ගාල බැලුවා.ඇබුල් රහක් එක්ක අප්පිරියාවක් ආව.මන් හොදට ඔක්කොම හෝද ගත්තා.
මන් ඇදට ආවත් මට මතක් වෙන්නෙ අර කලු පයියමයි.මට දැන් ඉන්න බෑ.ඇගම රත් වෙලා වගේ.මට මෙච්චර මෝලක් කොහොම ආවද මන්දා.
මන් ගවුම උස්සලා කිම්බ පිරි මදින්න ගත්ත.මන් කම්මැලි වෙලාවට මෙහෙම කරලා තිබ්බත් අද නම් තිබ්බේ වෙනස්ම හැගීමක්.
ටික වෙලාවකින් මට ජූස් ගලන්න ගත්ත.වෙනදාට නම් මෙතනින් මට ඇති වෙනවා.අද නම් තව කරන්න මයි හිතෙන්නේ.
මට මතක් වෙන්නෙම ලොකු කලු පයියක් මගෙ හුත්ත ඉරාගෙන ඇතුලට බහින හැටිමයි.අපරාදෙ අද අයියාට කඩන්න එපා කිව්වෙ.මන්ම හිතා ගත්ත.
මට කොච්චර අතින් කරත් මදි.මන් කුස්සියට ගිහින් වම්බටු ගෙඩියක් අරන් ආවා .ගෙදර හවසට කව්රුත් නැති නිසා මට නිදහසත් තිබ්බා ඕන දෙයක් කරන්න.
මට දැන් ගෙඩිය බස්ස ගන්න මයි හිත.මන් හුත්ත උඩින් තියලා අතුල්ල අතුල්ල හිටියා .මොනා උනත් ඇතුලට දාන්න දුකයි.කොල්ලෙක්ට කියලම කඩා ගන්න ආසයි.මන් අතුල්ලලම තව ජූස් ගංගාවක්ම විද්දා.මහන්සිටත් එක්ක එහෙන්ම නිදා ගත්තා .
නැගිටිද්දි ගෙදර අයත් ඇවිත්.
ඔය විදිහට ටික දවසක් ගෙවිලා ගියා.කොහොම හරි ගෙමේ මල ගෙයක් වෙලා අම්මයි අයියයි එහේ ගියා.මට එදා ටිකක් අසනීප ගතියක් තිබ්බ නිසා ගෙදරට වෙලා හිටියෙ.ඉතින් රෑ 8 ට විතර දොරට ගහන සද්දයක් ඇහුනා.ඒ සිරී මාමගෙ කට හඩ කියලා මම අදුර ගත්ත.සිරී මාම කියන්නෙ ගමේ අපිට ගොඩක් හිතවත් කෙනෙක්.එයත් අපේ අම්මගෙ වයස.
මමත් නිදාගෙන හිටපු පිටින්ම දොර අරින්න ගියා.මොකද සිරී මාම පවුලෙ කෙනෙක් වගේ නිසා.
“කෝ චුට්ටියෙ අම්මා.”
“අම්මයි අයියයි මල ගෙදර ගියා.”
“ආ මම ගිහිල්ලා ද බලන්න තමයි ආවෙ.මොකෝ චුට්ටි ගියෙ නැත්තේ.”
“මගෙ ඇගට හරි නෑ වගේ මාමෙ.”මන් කිව්වා .
මන් දැක්කා අපි කතා කරන අතරෙම මාමගෙ සරම ටික ටික ඉස්සෙනවා.
මන් නිදි මතේ හිටිය නිසා තේරුන් නැති උනත් එතකොට තමයි මීටර් උනේ මගෙ තනයක් බාගෙට එලියට පැනලා කියලා.මන් කිව්වනෙ මගෙ තන් දෙක එහෙම ටිකක් සයිස් කියලා.කොහොම හරි නිපල් එකත් පේනවා දැන් මාමට.මටත් ඇදුම හදා ගන්න ඕන උන් නෑ.ඇගට අමාරුව නැති වෙලා කොහෙදෝ තිබ්බ මෝල් අමාරුව ආපහු ආව.
දැන් උස්සන් පලයන්.දැන් උස්සන් පලයන්.මන් හිතින් හිතුවා.මට සිරී මාම ගැන කලින් මෙහෙම වල් විදිහට හිතිලා නෑ.ඒත් අද නම් ඕන මගුලක්.
“කෙල්ලෙ වතුර එකක් ගෙනෙන්කො.”
මන් දැන ගත්තා වැඩේට එන්ටර් වෙන්න හදන බව.
මාත් හා මාමෙ කියලා හොදට වනා ගෙනම කුස්සියට ගියා .
මන් හිතුවෙ එදා රගර් රූම් එකේදි වගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිත් දෙයි කියලා .ඒත් මාම ආවෙ නෑ.මටත් ප්‍රශ්නයක් .මන් වතුර එකත් අරන් සාලෙට යද්දී මාම ගිහින්.
බැලින් නම් අම්මලා එනවා ඈතින් .මට හරි කේන්තියි.මෙයාලටත් දැන්ම එන්න ඕන උනානේ.
මන් කේන්තියෙන්ම මගෙ කාමරේට ගිහින් ආපහු ඇගිල්ලෙන් ටිකක් සතුටු වෙලා නින්දට ගියා.
ඒත් මගෙ යටි හිතේ දෝන්කාර දුන්නේ එදා අයියා කියපු එක.”උබේ පෙට්ටියට නම් වැඩි ආයුශ නෑ.”