බස් එකේ නංගියා 2 – Sinhala Wal Katha

එදා බස් එකේදි සැපක් අරන් Phone number එක දුන්නට මට ඒ කෙල්ලගෙ නමවත් අහගන්න බැරි උනානෙ.නම්බර් එක දුන්නත් මං හිතුවෙ නෑ මේකි කතා කරයි කියල.

ඒ සිද්දියෙන් පස්සෙ දවස් දෙකක් ගත උනා.මට call එකක් ආවෙත් නෑ ඒකිගෙන්.බස් එකේදි හම්බුනෙත් නෑ.මමත් ඉතිං අහම්බෙන් ලැබුනු සැපක් විතරයි කියල හිත හදාගත්තා.

ඒත් මචංලා මං ඒ තරම් අවාසනාවන්ත නෑ.3 වෙනි දවසේ උදේ 11 ට විතර මට unknown number එකකින් call එකක් ආවා.ඒත් ඒ වෙලවේ වැඩක නිසා මට කතාකරන්න බැරි උනා.දවල්ට කන්න ආවම phone එකට message එකක් ඇවිල්ල තිබ්බා.

“ bus waladi kellanta sapa deela number deela giyata katha karanna bayai neda” කියල.මන් අහල යැව්වා “දැන් කතාකරන්න පුලුවන්ද” කියල.

“මං පන්තියේ ඉන්නේ.5න් පස්සේ ගන්න” කියල එකි එව්ව.

මම -“අදත් එදා වගේ සැපක් ගමුද?”

ඒකි – “ ඒක ඒ වෙලාවට බලමු.එදා තැනට ඇවිත් ඉන්න”

උඹලට හිතාගන්න පුලුවන්නේ මට ආපු සතුට කොහොමද කියල.

මම 4.30 උන ගමන් office එකෙන් පැනගත්තා.යනගමන් මං කල්පනා කලේ මේකි class එකක ඉන්නව කිව්වට ඒ හරියේ එහෙම ලොකු class එකක් නෑ නේද කියල.මේකි මට පරිප්පුවක්වත් සෙට් කරන්නද දන්නෙ නෑ එන්න කිව්වෙ කියලත් හිතුනා.

කොහොමහරි මම ඒකි කියපු බස් හෝල්ට් එකට එනකොට 4.50 විතර වෙලා.කෝකටත් කියලා මම පේනමානෙ තියෙන කඩේකට වෙලා හිටියා.5.05 වගේ වෙනකොට අතුරු පාරකින් කෙල්ලො දෙන්නෙක් ආවා.ඒ දෙන්නගෙන් එකියක් එදා මට සෙට් උන කෙල්ල බව මං දැක්කා.

ඒ එක්කම වගේ මේකිගෙන් මට message එකක් ආවා.

“මං ඇවිත් ඉන්නේ.යාලුවෙක් ඉන්නවා.එයාව car එකෙන් අරන් ගියාම ඔයා ආවනම් හරි.”

මම “ok” කියල දැම්මා.

විනාඩි 5කින් විතර ආපු වාහනේක නැගලා යාලුවා ගියාට පස්සේ මම ඒකි හිටිය තැනට ගියා.මේකි ඇදලා හිටියේ පටි විතරක් තියෙන blouse එකකුයි දනහිසටත් උඩට වෙන්න කොට skirt එකකුයි.මං ලංවෙනකොටම මේකි කිව්වා “බස් එකට නගින්න කලින් ටිකක් කතා කරන්න ඕන” කියල.

පස්සේ අපි දෙන්නා ඒකි ආපු අතුරු පාරටම ටික දුරක් ගියා.

ඒකි – ඔයා එදා මාව පිස්සු වැට්ටුවනේ.

මම – එහෙනම් ඇයි කතාකරන්න පරක්කු උනේ.

ඒකි- පංති දවසක් එනකල් හිටියේ. මං දෙයක් අහන්න ඇත්තම කියනවද?

මම -අහන්න.

ඒකි- ඔයා මට එදා නම්බර් එක දුන්නේ මාත් එක්ක එකට ඉන්න ඕන නිසා මිස මට love කරන්න නෙවේ නේද?

මම- ඇත්තම කිව්වොත් එකට ඉන්න ඕන නිසා තමයි.

ඒකි – අන්න එහෙම කෙලින් කියනවට මම කැමතියි.ඔයා marry කරලද?

මම – නැහැ. මම ඔයාගෙ නමවත් දන්නෙ නෑනේ තවම.

ඒකි – මගේ නම සෞම්‍යා.ඔයා රසික නේද?

මම – ඔව්.

ඒකි – මං දෙයක් කියන්නද?

මම- ඒ මොකක්ද?

සෞම්‍යා- මගේ නම්බර් එක මගේ නමින් save කරන්න එපා.

මම -ඇයි ඒ? කොහොමද එහෙනම් කරන්න ඕන?

සෞම්‍යා – කුනුහරප නමක් දාගන්න.

මම – ඒ කිවේ?

සෞම්‍යා – වේසි, වේස බැල්ලි වගේ එකක් දාගන්න.

මම – ඇයි ඒ ?

සෞම්‍යා – මම ආස වේසියෙක් වගේ මට සලකනවට. Sex වලට විතරක් මාව use කරනවට. මාව වහලියක් වගේ තියාගෙන මට රිදෙන්න කරනවට.

මම – නියමයිනේ. ඉතින් ඇයි ඔයා ඒ විදියට කැමති?

සෞම්‍යා – මම මුලින්ම හිටියේ මට 15 දි අපේ ගෙවල් පැත්තේ මාමා කෙනෙක් එක්ක. එයා මාව තියාගත්තේ ඒ විදියට. එයා තමයි මට ඉගෙනගන්න වියදම් කලෙත්.

මම -දැන් එයා කෝ?

සෞම්‍යා- එයා accident එකකින් මැරුනා.දැන් අවුරුදු 2ක් විතර වෙනවා.

මම – ඔයා කොල්ලෙක් එක්ක යාලු වෙලාම නැද්ද?

සෞම්‍යා – යාලු උනා. ඒත් මං හොයන සතුට ලැබුනෙ නෑ.එයා kiss කරනවට වඩා දෙයක් කලෙත් නෑ.

මම – ඒ කියන්නේ මාමා ඇරෙන්න ඔයාට කවුරුත් කරලම නැද්ද?

සෞම්‍යා – නෑ.අවුරුදු 2 කින් විතර මට ලැබුනේම නෑ.

මම – ඔයාගෙන් නම් මට සුපිරි ආතල් එකක් ගන්න පුලුවන්.එතකොට එදා ඔයාව බයික් එකෙන් එක්කන් ගිය අන්කල් කව්ද?

සෞම්‍යා – ඒ බෝඩිම ගාව අන්කල් කෙනෙක්.එයා අහම්බෙන් දැකල ගියේ.

මම- ඔයත් බෝඩ් වෙලද ඉන්නේ?

සෞම්‍යා – ඔව්.ඔයත් එහෙමද?

මම – ඔව්.මම ඇනෙක්ස් එකක් අරන් ඉන්නෙ.

සෞම්‍යා – නියමයිනේ. ඔයාට එතන නිදහස ඇති නේද?

මම – ඔව්. ඔයාට එහෙම නැද්ද?

සෞම්‍යා – අපේ බෝඩිමේ තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා.නිදහස අඩුයි.ඒක නෙවේ ඔයා මට කිව්වෙ නෑනේ මගේ ක්‍රමේට ඔයා මොකද කියන්නෙ කියල.

මම – ඕක අහන්නත් දෙයක්ද වේසියේ.උඹ වගේ චීස් කෑල්ලක් වේසියෙක් ගානට තියාගන්න අකමැතිවෙන්න මට පිස්සුද?

සෞම්‍යා – නියමයි අයියේ.ඔයා මාව ඔයාගෙ වහල් වේසි කරගන්නව නේද එහෙනම්?

මම – ඔව්.මේ වෙලාවෙ ඉදලා උඹ මං කියන විදියට ඉන්න ඕන.දැන් අපි යන බස් එක ගිහිල්ලා.ඊලග එක එන්න තව වෙලව තියෙනව.

සෞම්‍යා -ඔව් අයියේ.

මම – උඹ දැන් බෝඩිමට කතා කරල කියපන් අද උඹ් එන්නෙ නෑ කියල.

මම එහෙම කිව්ව ගමන් මේකි බෝඩිමට කතා කරල කිව්ව යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර යනව කියල.මට තේරුණා මේකි ඉන්නෙ හොදටම මෝල් අමාරුවෙන් කියල. එදා ඒකිව අරන් ගිහින් ගත්ත සැප ඊලග කොටසින් කියන්නම්.