පාලම යට 2 කොටස – Sinhala Walkatha

පාලම යට දෙවැනි දිග හැරුම :-

ගීතා :- මෙකෝ ඕයි තමුසෙගෙ පයිය කෙලින් වෙලා නේද . දුවගේ තන් දෙක දැකලා නේද.

අමිත්:- ඔවු බන් මේ වගේ තන් දැක්කම නගින්නේ නැත්තේ මොන පොන්නයද.

සේමිනී :- අම්මේ බලන්නකෝ.තාත්තගේ පයියේ ලොකු.

ගීතා :- අයියෝ බන් ඕවා මන් තමයි ලොකු කරේ. ඉස්සර මී පැටියා වගේ තිබුණේ.

අමිත් :- ඔවු ඉතින් උබ සයිබු නානාට කියලා හුකා ගෙන අාවම . ඔය හුත්තට දාන්න මගේ පයියත් ලොකු කර ගන්න ඕනේනේ..

ගීතා :- හරි හරි ඕවා මේකි ඉස්සරහ කිවුවට කමක් නැහැ.අනිත් එවුන් ඉන්න තැන තමුසෙ ඔවා කියනවා නෙවෙයි. මොකෝ මන් නානාට රෙද්ද උස්සන්නේ. මගේ පුකේ අමාරුවට නෙවෙයි. ළමයින්ට කන්න දෙන්න. මටත් තිබුණා කුසුම් (කුසුම් රේණු) වගේ වේස කමේ යන්න.

සේමිනී :- අයියෝ අම්මේ දැන් ඕක නවත්තන්න. ඉක්මනට ඔය ඉදි ආප්ප ටික හදන්නකෝ.

(මෙහිදී ගීතා පිටි හලනවිට ඇයගේ පුක හොදට නැටවෙන හැටි බලා සිටි අමිත් ඔහුගේ නැග තිබු පට්ඨිය එකවරම ගීතාගේ පුකේ දාරේ තබා තද කලේය. මෙය දුටු සේමිනී. සිනා සෙන්නට විය.ගීතාද අමිත් කල දෙයට ගැස්සී ගියේය. අනෙක් අය සාලේ තවමත් නිදිය.)

අන්න තාත්තට ඉන්න බැරුව ගිහින් වගේ.

ගීතා :- තෝ නේ මේ මිනිහව ඇවිස්සුවේ තන් දෙක එලියේ දාගෙන.

සේමිනී :- මන් ළමයට කිරි දෙන කොට තාත්තනේ බලන් හිටියේ. හරි හරි අම්මයි තාත්තයි කරන දෙයක් කර ගන්න. මන් ළමයට පැදුරෙන් නියලා ඇවිල්ලා පිටි හලන්නම්.

අත්:- ගීතෝ අපේ ලොක්කිගේ තන් හෙනට ලොකුයි නේ බන්.

ගීතා :- අම්මගේ වගේ තමයි දුවලගෙත් තන් ලොකුයි. ඕවා ආරෙට ගියපුවා. අනික එකී ළමයට කිරිත් දෙනවා නේ. ඒකයි ඔච්චර ලොකු.

(සේමිනී දරුවා පැදුරෙන් තබා කුස්සියට පැමිණේ.)

සේමිනී :- මෙකෝ තාත්තේ අද අම්මට කරන්නේ නැද්ද. ඉස්සෙල්ලා නම් පුදුම හදිස්සියක් නේ තිබුනේ හුකන්න.

ගීතා :- තාත්තා කියනවා උබේ තන් ලොකුයිලු. මන් කිවුවා ආරටෙ කමයි ඕවා ලොකු වෙන්නේ අනික. උබ දරුවට කිරි දෙන නිසාත් ලොකු වෙනවා කියලා කිවුවා.

සේමිනී :- අනේ අනේ තාත්තා මගේ තන් දෙක ගැනමයි කතාව අම්මට හුක හුක.

අමිත් :- කොහෙද බන් හිකුවේ. මන් මේ බදා ගෙන නේ ඉන්නේ.

සේමිනී :- හරි හරි ඉක්මනට එහෙනම් හු කලා ඉවර කරන්න අරුන් ටික නැගිටින්න කලින්

(අමිත් ගීතාගේ තන් හැට්ටයට උඩින් මිරිකමින්)

සේමිනී :- මෙකෝ තාත්තේ ඔය කරන්නේ හැට්ටෙට උඩින් අම්මගේ තන් මිරික මිරික ඉන්නේ.

අමිත්:- එහෙම තමයි බන්.මේවා එක පාරට උරලා හරියන්නේ නැහැ. පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ සැප දෙන්න ඔනේ.

සේමිනී : එහෙනම් මෙහෙම සැප දීලා වෙන්න ඇති අම්මට අපි වගේ ළමයි ටිකක් හැදුවේ. ඔවු ඉතින් පේනවා ඒක අපි වගේ ළමයි 4ක් තාත්තා හොදට හුකලා හදලා තියෙන නිසා.

අමිත්:- ඔවු ඔවු තෝ වගේ වේසියෙක් හැදුවේ මේ පයියෙන් හුකලා තමයි.

ගීතා :- ඉක්මනට කරන මගිලක් කරනට කෝ මට ඉදි අප්ප හදන්නත් තියෙනවා. තමුසෙට හැට්ටෙ ගලවන්න බැරි නම් ඉන්නවා මන් ගලවලා දෙන්නම්.

(ගීතා හැට්ටය ගලවා පැත්තකට දමයි. සේමීනී සිනා සෙමින් මවගේ සහ පියාගේ මෙම ක්‍රියාව බලා ගෙන සිටී.අමිත් ගීතාගේ තන් දෙක හොදට උරමින් මිරකමින් සිටී.)

සේමිනී :- ඔය තියෙන්නෙ තාත්තේ අම්මගේ තන් දෙකත් මට වඩා ලොකුවට.

අමිත් : මේව දැන් වැල වෙලා බත් පේනවා නේ.

ගීතා :- ඔව් ඔව් තමුසේ කොහොමත් වැල වරකා කනවා නේ.

(අමිත් ගීතාගේ රෙද්ද ගලවා දමයි.මෙය දකින සේමිනී බය වී ඒ දෙස බලා සිටී)

මෙකෝ බන් උබ මගේ හුත්ත දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නේ.

සේමිනී :- අයි දෙයියනේ හරියට නිකන් සිංහ රාජ්ජේ වගේ නේ අම්මගේ හුත්ත.මයිල් විමානයයි. ඕක අස්සේ අලි කොටි උනත් ඇති.

(මෙයට 3 දෙනාටම සිනහ ගියේය,)

ගීතා :- ( ගීත බොරු තරහක් පෙන්නමින්) අනේ මේ උබ ඉදපන් … ඔවු බන් අපේ හුත්තවල් කොහොමත් මෙහෙම මයිල් පිරිලා තමයි.ඉස්සර නම් කතුරෙන් කැපුවා.කොහෙද ඉතින් උබලගේ තාත්තා කැමති නැහැ නේ මයිල් කපනවට.

(කුස්සියේ මේසය මත ගීතාව හේත්තු කල අමිත් ගීතාගේ මයිල් පිරුනු කිම්බට ඇගිලි ගසමින් දිව දමන්නට විය.මේ ආශ්වාදය නිසා ගීතා මෙසේ කෙදිරි ගාන්නට විය.)

ගීතා :- ආයයි…………ආ……….අයි……… හෙමින් හෙමින් කරන්න

සේමිනී :- හෙමින් කෙදිරි ගාන්න අම්මේ අරුන් බය වෙලා නැගිටී මොකක්ද සද්දේ කියලා (සේමිනී සිනා සෙමින් කීය)

(මේ අතර මද්දුමී වන කාංචනා අවදි වී කුස්සිය දෙසට එන්නට විය. ඒ එන අතර ඇය මවගේත් පියාගේත් මෙම කාර්ය දැක සිනහ සෙමින් තම වැඩිමහල් සොයුරි අසලට පැමිනියේය.)

මෙන්න මේකිත් නැගිටලා අම්මගේ සද්දෙට. පේනවද මද්දු අපේ අම්මගෙයි තාත්තගෙයි වැඩ. අපිට හදලත් තියෙන්නේ මෙහෙම හුකලා.

කාංචනා :- ඒක නම් පේනවා අක්කේ අක්කේ බලන්නකෝ තාත්ගේ පයියෙ ලොකු.

(මේ අතර ගීතාට අමිත් හොද හැටි හු කමින් සිටී.)

ගීතා :- ආ…… ආයි. හෙමින් ගහන්න ඉක්මනට

(අමින්ගේ පයියෙන් වේගවත් පහරවල් කිහිපයක් වැදිනි.)

ගීතා :- අම්මෝ කියා ගෙන මේසයට බර විය.

(මේ අතර සේමිනී සහ කාංචනා දුටුවේ. මවගේ හුත්ත දිගේ ගලා එන තම පියාගේ කැරි දහරවකි. ගීතා ඇද සිටි රෙද්ද හොයාගෙන හුත්තෙන් බේරෙන අමින්ගේ කැරිත් පිහදා ගෙන රෙද්ද ඇද ගන්නට විය.)

සේමිනී :- කෝ බන් මගේ හැට්ටේ. අන්න අර වලං ගොඩ පැත්තට අම්මා විසික් කලා නේද.

ගීතා :- අනේ ඔවු බන් අන්න ඒක අරන් දීපන්.අද නම් හොදටම පරක්කුයි. නානාගේ කඩේට ඉදි ආප්ප දාන්න වෙන්නේ දවල් වෙලා තමයි.

සේමිනී :- හරි ඉතින් අම්ම පොඩ්ඩක් පස්ස පෙන්නපු ගමන් නානා ඉදි ආප්ප නැතුව හරි සල්ලි දෙනවා නේ.

ගීතා :- ඒක ඉතින් කඩේට ගියාම නේ බන්.කෝ උබලත් ඉක්මනට මට උදව් කරපන් මේ ටික හදන්න.